Η ενέργεια που χρησιμοποιεί ένα αυτοκίνητο επαρκεί ποτέ απόλυτα για την κίνησή του, καθώς υπάρχουν πάντα απώλειες, όπως τριβές και θερμότητα.

Τα ελαστικά από μόνα τους καταναλώνουν περίπου το ένα τέταρτο της ενέργειας των μπαταριών ή των καυσίμων. Η ενέργεια πάντα μετασχηματίζεται, δεν δημιουργείται ούτε καταστρέφεται, αλλά η συζήτηση για απώλειες απλοποιεί την εξήγηση.

Οι μηχανικοί προσπαθούν να μειώσουν αυτές τις απώλειες. Θα μπορούσε να ανακτηθεί ενέργεια από τα ελαστικά; Η σύντομη απάντηση είναι απλή: όχι. Τώρα έρχεται η μεγάλη απάντηση, αλλά πρώτα, ας υποθέσουμε ότι το αυτοκίνητο κινείται και δεν επιβραδύνει, οπότε ας βγάλουμε την αναγεννητική πέδηση από την εξίσωση.

Ερευνητές από την εταιρεία κατασκευής ελαστικών Sumitomo Rubber Industries και ο καθηγητής Hiroshi Tani του Πανεπιστημίου Kansai της Ιαπωνίας, εργάζονται πάνω σε μια απλή συσκευή που έχει μια κύρια λειτουργία: να προσδιορίζει την κατάσταση της υγείας του ελαστικού χρησιμοποιώντας αισθητήρες. Αποτελείται από μια σειρά ηλεκτροδίων που τοποθετούνται στο εσωτερικό του σφάγιου, εγκάρσια προς την κατεύθυνση της κίνησης, συνδεδεμένα με ένα πολύ απλό κύκλωμα.

Με την απλή πράξη της κύλισης, οι αισθητήρες αυτοί παράγουν στατική ενέργεια πολύ χαμηλής τάσης, το δε ηλεκτρικό σήμα ερμηνεύεται από έναν επεξεργαστή. Οι πληροφορίες από τους αισθητήρες δεν θα είναι οι ίδιες αν το ελαστικό είναι καινούργιο από ό,τι όταν είναι φθαρμένο και πιο κοντά στο έδαφος (η δραστηριότητα είναι πιο ομοιογενής). Πρώτη χρήση της εφεύρεσης αποτελεί ο προσδιορισμός του επιπέδου φθοράς του πέλματος.

Η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια είναι άχρηστη για το όχημα, αλλά επαρκεί για την τροφοδοσία ενός πομπού BLE, δηλαδή Bluetooth Low Energy, ο οποίος μεταδίδει μικρές ποσότητες πληροφοριών σε έναν δέκτη που μπορεί να βρίσκεται στο τόξο του τροχού ή πολύ κοντά σε αυτόν. Οι πληροφορίες αυτές διαβιβάζονται σε μια μονάδα ελέγχου, η οποία μπορεί να προβλέψει την υπολειπόμενη διάρκεια ζωής κάθε ελαστικού.

Και όχι μόνο αυτό, η ενέργεια μπορεί επίσης να αξιοποιηθεί για την τροφοδοσία ενός εσωτερικού αισθητήρα πίεσης (TPMS active) και έτσι να αποφευχθεί η ανάγκη για μπαταρία που θα τον τροφοδοτεί μέχρι να αφαιρεθεί το ελαστικό λόγω φθοράς. Η αποφυγή της μπαταρίας σημαίνει επίσης ότι απαιτούνται λιγότερα γραμμάρια αντίβαρων για να διατηρείται το ελαστικό στρογγυλό και ισορροπημένο, γεγονός που επίσης αποτελεί εξοικονόμηση, έστω και μικρή. Το TPMS μπορεί να προσδιορίσει τόσο την πίεση πλήρωσης όσο και τη θερμοκρασία του αέρα που περικλείεται μεταξύ της ζάντας και του σκελετού.

Τα ηλεκτρικά σήματα από τους αισθητήρες επιτρέπουν τον προσδιορισμό της φθοράς του πέλματος. Έτσι, όσο μεγαλύτερη είναι η φθορά, τόσο περισσότερη ενέργεια ανακτάται.

Εν ολίγοις, η μακροσκελής απάντηση στην αρχική ερώτηση είναι «ναι, αλλά χρησιμοποιείται μόνο για την τροφοδοσία αισθητήρων υγείας ελαστικών». Και αυτό δεν είναι μικρό πράγμα, διότι τα αυτοκίνητα επωφελούνται από αυτή το ότι τα ελαστικά βρίσκονται σε σωστή κατάσταση χωρίς να απαιτείται χειροκίνητη παρακολούθηση. Το τελευταίο σημαίνει ότι διατηρούν καλύτερα τις αρχικές τους επιδόσεις όσον αφορά την ασφάλεια, την αποδοτικότητα, την άνεση και ούτω καθεξής.

Αυτή η καινοτομία θα βρει τελικά το δρόμο της προς τα ελαστικά παραγωγής.