Ο Nyck De Vries έφτασε στη νίκη, στον πρώτο νυχτερινό αγώνα στην ιστορία της Formula E, και συνάμα εναρκτήριο της 7ης σεζόν της. Ο πιλότος της Mercedes-EQ μετά την κατάκτηση της pole position, ολοκλήρωσε τη… σκούπα στο σιρκουί της Σαουδικής Αραβίας, γράφοντας τον ταχύτερο χρόνο σε κάθε τομέα.
Ο Nyck De Vries έφτασε στην παρθενική του νίκη στη Formula E, στο εναρκτήριο e-prix της 7ης σεζόν στην Ντιρίγια της Σαουδικής Αραβίας. Ο Ολλανδός πιλότος της Mercedes-ΕQ τερμάτισε μπροστά από τον Έντο Μορτάρα της ROKiT Venturi Racing και τον Μιτς Έβανς της Jaguar Racing.
Η νίκη του De Vries ολοκληρώθηκε όμορφα στο τέλος, διατηρώντας το προβάδισμα παρά τις περιόδους με Αυτοκίνητο Ασφαλείας και την πίεση των αντιπάλων του. Έτσι πρώτευσε με διαφορά 4 δευτερολέπτων.
Ο πιλότος της Mercedes-EQ ξεκίνησε καλά και υπερασπίστηκε τη θέση του από τον Βερλάιν και τον Ραστ, με τον πιλότο της Audi να πιέζει τον συμπατριώτη του για τη 2η θέση στην πρώτη στροφή. Ο Γερμανός δεν κατάφερε να ακολουθήσει τον poleman που είχε ήδη ανοίξει προβάδισμα 1,2 δευτερολέπτων από το υπόλοιπο γκριντ.
Φτάνοντας στη μισή ώρα, ο μηχανικός του Ραστ του έδωσε το ελεύθερο να επιτεθεί στον Βερλάιν για τη 2η θέση. Ο πιλότος της Audi προσπέρασε στο σικέιν και έβαλε πλώρη για τον Ντε Φράις.
Ο Ράστ στον 14ο γύρο χρησιμοποίησε τα 235kw ισχύος, την ίδια ώρα που ο Ολλανδός ανέφερε προβλήματα υπερκατανάλωσης. Η καλύτερη στιγμή του αγώνα προήλθε από μάχη για την 3η θέση, με τον Μορτάρα να επιχειρεί (… και να πετυχαίνει) διπλό προσπέρασμα στον Έβανς και τον Βερλάιν.
Με λιγότερα από 15 λεπτά να απομένουν, ο Ντε Φράις ξαναπήρε τον έλεγχο του αγώνα, έχοντας διαφορά 1,7 δευτερολέπτου. Λίγους γύρους αργότερα ο Μορτάρα ανέβηκε στη 2η θέση, καθώς ο Ραστ δέχθηκε χρονική ποινή καθώς ενεργοποίησε το Attack mode εκτός της προγραμματισμένης επιφάνειας.
Ο Ραστ κατάφερε να επανέλθει στη 2η θέση όταν ο Ελβετός γλίστρησε στο σικέιν στην προσπάθειά του να ενεργοποιήσει το Attack mode. Όμως στη συνέχεια, έχοντας την επιπλέον ισχύ των 35kw πήρε το slipstream του Γερμανού και πραγματοποίησε ένα εύκολο προσπέρασμα στην ευθεία. Εκτός αυτού, ο Έβανς ακολούθησε ένα γύρο αργότερα με μια ανάλογη κίνηση που τον έφερε στην 3η θέση.
Ο Ραστ τελικά τερμάτισε 4ος (με ακόμα έναν βαθμό από τον ταχύτερο γύρο), μπροστά από τον Βερλάιν, τον Ρόουλαντ, τον Σιμς, τον Βαντόρν, τον Ντι Γκράσι και τον Τέρβι.